زخم پای دیابتی

  زخم پای دیابتی چگونه ایجاد می شود؟ این زخم طی چهار مرحله به نوع خطرناک خود نزدیک می شود. در این نوشتار سعی در بررسی این بیماری داریم.

علت زخم پای دیابتی

در افراد مبتلا به دیابت، گردش خون در سراسر بدن به کارآمدی همیشه نیست، که عمدتا به دلیل آسیب عروق و بافت‌ها در اثر افزایش قند خون است. موضوع نگران‌کننده این است که جریان خون به اندام‌های تحتانی به دلیل اثر جاذبه‌ی زمین دچار مشکل می‌شود. یعنی سلول‌ها و بافت‌ها اکسیژن و مواد مغذی اصلی مورد نیاز خود برای زنده ماندن را به‌دست نمی‌آورند.

در نتیجه وقتی زخمی دارید، حتی اگر شکاف (بریدگی) کوچکی باشد، ممکن است برای مدت زمانی طولانی باز بماند (خوب نشود)، و اجازه ورود باکتری‌های مضر و عوامل بیگانه را به داخل بدن بدهد. اگر این مشکل درمان نشود، احتمال ایجاد و شکل‌گیری زخم دیابتی وجود دارد.
دیابت از جنبه‌های دیگر هم بر سلامت پوست و چگونگی بهبود و التیام‌پیدا کردن زخم ها اثر می‌گذارد و به دلایل زیر، امکان ایجاد زخم دیابتی بیشتر می‌شود:

آسیب عصبی (آسیب به اعصاب اندام یا همان نوروپاتی دیابتی)
کاهش تولید چربی از غدد چربی
کاهش تعریق
این موارد باعث خشکی پوست و بی‌حسی پا می شوند و محیطی را ایجاد و فراهم می‌کند که منجر به دیر بهبود پیدا کردن زخم‌های جدی می‌شود.

کلینیک پای دیابتی

بیشتر از نصف زخم‌های دیابتی، عفونت جدی پیدا می‌کنند و۲۰ درصد از این موارد عفونت به قطع عضو منجر می‌شوند. بسیاری از زخم‌های پای دیابتی قابل پیشگیری هستند. به همین دلیل، متخصصان پاپزشکی، چکاپ و معاینه کامل و معالجه سریع در مرکز تخصصی پا را پیشنهاد می‌دهند.

اگر دیابت دارید و متوجه زخم پا شدید، بلافاصله با مرکز تخصصی پاپزشکی تماس بگیرید. می‌توانید ابتدا ویزیت خود را به صورت تلفنی انجام دهید.

درجه بندی زخم پای دیابتی

متخصصان پاپزشکی، تجربیات گسترده‌ای در مراقبت از بیماران دیابتی و معالجه پیچیده‌ترین زخم‌های دیابتی دارند.

همان‌طور که در ادامه شرح داده شده است زخم‌های دیابتی به چهار مرحله تقسیم می‌شوند، و هر یک از این علائم نیاز به بررسی فوری دارد.

مرحله اول زخم پای دیابتی

مرحله اول زخم‌های دیابتی یعنی این که در مناطق استخوانی خود مثل مچ ‌پا یا پاشنه، زخم‌های قرمز و ملتهب دارید.

مرحله دوم زخم پای دیابتی

در مرحله‌ی دوم زخم‌های دیابتی، پوست شما شروع به تاول زدن و ترک‌خوردن می‌کند. ممکن است حتی پوست‌اندازی کنید و دو لایه‌ی اول پوست خود را از دست بدهید.

مرحله سوم زخم پای دیابتی

اگر در مرحله سوم زخم‌های دیابتی باشید، پوستتان ترک خورده است و گاهی ترشحاتی خونابه‌ای از زخم‌ها دارید. این نوع زخم منجر به از دست دادن بیشتر ضخامت بافت زیرپوستی بین پوست و ماهیچه می‌شود.

مرحله چهارم زخم پای دیابتی

مرحله چهارم جدی‌ترین مرحله زخم‌های دیابتی است. در این مرحله، زخم شما موجب از بین رفتن جدیِ پوست، ماهیچه، تاندون و بافت استخوان می‌شود. همچنین ممکن است عفونت استخوان بگیرید (اوستئومیلیت).

درمان زخم پای دیابتی

از آنجا که زخم‌های دیابتی خیلی سریع پیشرفت می‌کنند، اگر هر نوع زخم پا یا علائم مربوط به آن را پیدا کردید فورا به یک مرکز پاپزشکی مراجعه کنید. بسته به شدت زخم‌های دیابتی، متخصص پاپزشکی ممکن است:

از روش جراحی (دبریدمان) برای برداشتن بافت‌های مرده پوست استفاده کند.
زخم شما را کاملا تمیز و تخلیه کند.
زخم‌تان را بانداژ کند و آموزش دهد که چگونه پانسمان را عوض کنید.
برای پروتز یا کفش دیابتی اندازه‌های پای‌تان را بگیرد.
آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
اگر زخم‌های دیابتیِ جدی‌تر و پیچیده‌تری دارید، ممکن است متخصص پاپزشکی، روش نجات اندام‌ را توصیه کند، که عملی تخصصی برای از بین بردن بافت‌های آسیب‌دیده و انجام پیوند اعضا برای بهبود پوست و حفظ حیات اندام است.

اسکرول به بالا